วุ่นวาย

อยากจะกินแต่มันก็กินไม่ได้
อยากจะนอนก็นอนละเมอ
อยากจะคุยกับใครก็คิดถึงเธอ
อยากจะลืมก็ลืมไม่ลง

เพราะเธอคือความวุ่นวายในชีวิต
เธอทำให้ฉันเป็นอย่างนี้
ห้ามใจเท่าไรยิ่งห้ามก็ยิ่งคิด
รู้ตัวบ้างไหมว่าฉันคิดมาก

ทำให้รู้สึกดี
กลับมารับผิดชอบฉันที
Hey เธอ

ไม่มีใครที่จะรักษาฉันได้
นอกจากการได้เจอหน้าเธอ
ไม่รู้ทำไมต้องกลายเป็นคนเพ้อเจ้อ
ไม่เข้าใจตัวเองสักที

เพราะเธอคือความวุ่นวายในชีวิต
เธอทำให้ฉัน
เป็นอย่างนี้
ห้ามใจเท่าไรยิ่งห้ามก็ยิ่งคิด
รู้ตัวบ้างไหมว่าฉันคิดมาก

ทำให้รู้สึกดี
กลับมารับผิดชอบฉันที
Hey เธอ

ฮ้า ฮา ฮา ลาลาลา
เพราะเธอคือความวุ่นวายในชีวิต
เธอทำให้ฉัน
เป็นอย่างนี้
ห้ามใจเท่าไรยิ่งห้ามก็ยิ่งคิด
รู้ตัวบ้างไหมว่าฉันคิดมาก

เพราะเธอคือความวุ่นวายในชีวิต (ฮ้า)
เธอทำให้ฉัน
เป็นอย่างนี้
ห้ามใจเท่าไรยิ่งห้ามก็ยิ่งคิดถึง

มาทำให้รู้สึกดี
กลับมารับผิดชอบฉันที
Hey เธอ

ฮ้า ฮา ฮา ลาลาลา