ทั้งทั้งที่รู้

รู้ว่าตอนนั้น ถ้าฉันกล้าบอกว่ารักไป
คงไม่ต้องเจ็บ
ต้องเก็บไว้
ทิ้งให้ใจมันค้างคา
แล้วในวันนี้
เธอให้รักกับเขาที่เข้ามา
ฉันดูออกจากสายตา
จึงได้รู้ว่าทำผิดพลาดไป

ยิ่งเธอกับเขาใกล้ชิดผูกพัน
ยิ่งทำให้ฉันและเธอห่างไกล
หากเก็บความรู้สึกที่มีตลอดไป
แล้วฉันจะทนและอยู่บนโลกนี้ได้อย่างไร

ทั้งทั้งที่รู้ว่ามันอาจสายเกินไป
แค่รักคำเดียวไม่พอเหนี่ยวรั้งเธอเอาไว้
แต่อยากให้ได้ยิน
ถึงแม้ไม่เปลี่ยนอะไร
ยังดีกว่าเก็บคำนั้นไว้
ไม่พูดมันออกมา

รู้ว่าตัวฉัน
ทำได้แค่บอกกับหัวใจ
วันนี้ที่เจ็บ
ต้องจำไว้
ถ้ารักใครต้องกล้าพอ
แม้ว่าสุดท้าย
ไม่ได้รักที่หวังไว้ครอบครอง
ก็ยังดีกว่าเฝ้ารอ
บอกคำนั้นในวันที่สายไป

ยิ่งเธอกับเขาใกล้ชิดผูกพัน
ยิ่งทำให้ฉันและเธอห่างไกล
หากเก็บความรู้สึกที่มีตลอดไป
แล้วฉันจะทนและอยู่บนโลกนี้ได้อย่างไร

ทั้งทั้งที่รู้ว่ามันอาจสายเกินไป
แค่รักคำเดียวไม่พอเหนี่ยวรั้งเธอเอาไว้ (ฮ้า)
แต่อยากให้ได้ยิน  (ฮ้า)
ถึงแม้ไม่เปลี่ยนอะไร (ฮ้า)
ยังดีกว่าเก็บคำนั้นไว้  (ฮ้า)
ไม่พูดมันออกมา

รู้เมื่อสายเกินไป
รู้เมื่อสายเกินไป
ขอช่วยฟังได้ไหม

ทั้งทั้งที่รู้ว่ามันอาจสายเกินไป
แค่รักคำเดียวไม่พอเหนี่ยวรั้งเธอเอาไว้
แต่อยากให้ได้ยิน (ฮ้า)
ถึงแม้ไม่เปลี่ยนอะไร (ไม่เปลี่ยนอะไร)
ยังดีกว่าเก็บคำนั้นไว้ (เก็บคำนั้นไว้)
ไม่พูดมันออกมา โฮ้ (โฮ้)

แม้รักคำเดียวไม่พอเหนี่ยวรั้งเธอเอาไว้ (เหนี่ยวรั้งเธอเอาไว้)
แต่อยากให้ได้ยิน (ให้เธอได้ยิน)
ว่าฉันรู้สึกยังไง (ความลับของใจ)
ยังดีกว่าเก็บความรักเอาไว้
ไม่พูดมันออกมา
โว้ โฮ้ ฮู้ว