เทวดาเดินดิน
แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์
3:49โนเอ๋ย โอ้โนราห์ เจ้าบินหลาทิ้งนาลืมไร่ ลืมหนังตะลุงผ้าถุงซิ่นไหม โบยบินไปหนใดเล่าหนา ฟ้ามันเวิ้งว้างกว้างขวางสุดตา กลัวเจ้าบินอ่อนล้าถลาชะล่าใจ โลกมันแสนกว้างขวางเวิ้งว้างไม่ปลอดภัย มีแดนดินไหนจะอุ่นใจเท่าปักษ์ใต้บ้านเรา ปีกเจ้ายังแข็งไม่พอหรอกหนา อย่าเริงร่าหลงลมเลยเจ้า ยิ่งบินยิ่งสูงก็ยิ่งจะหนาว ต้องเจ็บปวดร้าวถ้าก้าวพลาดไป ฟ้ามันเวิ้งว้างกว้างขวางสุดตา กลัวเจ้าบินอ่อนล้าถลาชะล่าใจ โลกมันแสนกว้างขวางเวิ้งว้างไม่ปลอดภัย มีดินแดนไหนจะอุ่นใจเท่าปักษ์ใต้บ้านเรา ค่ำคืนมีซอปี่กลอง เร่งทำนองแสนจะเศร้าซึ้งใจ บอกเรื่องราวถึงคนอยู่ไกลให้คืนกลับมาหา อึดอัดใจข้าคิดถึงให้คะนึงถึงเจ้าโนราห์ สุดห่วงใยกลัวใครจะพาเจ้าไปจากใจนี้ ฟ้ามันเวิ้งว้างกว้างขวางสุดตา กลัวเจ้าบินอ่อนล้าถลาชะล่าใจ โลกมันแสนกว้างขวางเวิ้งว้างไม่ปลอดภัย มีดินแดนไหนจะอุ่นใจเท่าปักษ์ใต้บ้านเรา โนเอ๋ย โอ้โนราห์ (ฮ่า) เจ้าบินหลาทิ้งนาลืมไร่ (ฮ่า) ลืมหนังตะลุงผ้าถุงซิ่นไหม (ฮ่า) โบยบินไปหนใดเล่าหนา (ฮ่า) ฟ้ามันเวิ้งว้างกว้างขวางสุดตา กลัวเจ้าบินอ่อนล้าถลาชะล่าใจ โลกมันแสนกว้างขวางเวิ้งว้างไม่ปลอดภัย มีแดนดินไหนจะอุ่นใจเท่าปักษ์ใต้บ้านเรา ฟ้ามันเวิ้งว้างกว้างขวางสุดตา มีแดนดินไหนจะอุ่นใจเท่าปักษ์ใต้บ้านเรา มีแดนดินไหนจะอุ่นใจเท่าปักษ์ใต้บ้านเรา