เส้นขนาน

ก็เธอและฉันเรามั่นในรัก
สองใจประจักษ์พิทักษ์รักมา
นั่นเราต่างรู้อยู่ในดวงใจ
หากขาดใครจะอยู่ได้หรือ

แต่ผิดใจกันช่างหวั่นนักหนา
หลายครั้งหลายคราเพราะค่าเราสอง
ด้วยหยิ่งทะนงมั่นคงความคิด
ไม่มีใครผิดไม่คิดจะพูดจา

เบื้องหน้าคือหวังอาจยังไม่สาย
ขอเดินแยกไปแม้ใจยังรักเธอ

ขอเดินแยกไปแม้ใจยังรักเธอ
ฮือฮือ