มีน้องพี่ไม่แคร์

หากมีน้องอยู่ห้องแห่งไหน
น้องเป็นแรงใจพี่ทนได้พี่ไม่แคร์
เพราะสองเรารักแน่นไม่เปลี่ยนแปร
จนพี่ก็ไม่แคร์ขอรักแน่พอใจ

นอนบ้านที่มุงหญ้าคา
ก็ช่างเถิดหนาถึงไม่มีบ้านหลังใหญ่
สุดหล้าฟ้าเขียวแดนไกล
ที่ไหนก็ได้ขอให้พี่มีน้อง

แนวพาข่องมีแต่สองคนเฮามีเจ้ากับพี่
แนวพาข่องมีแต่สองคนเฮามีเจ้ากับพี่
มักอีหลีหัวใจสวมใส่ก้ำเป็นพื้นแผ่นเดียว
เปิดโลดเลี้ยวตัดขาดปัญหา
ตามประสาคนทุกข์พี่กะทนทานได้

ร่างนี้ไงปรุงแต่งด้วยสังขาร
จะอุทิศใช้งานเพื่อตาหวานของพี่
แคร์อะไรกับคนผู้ดีเสียดสีทุกที
กะแนะกะแหนว่าแพ้เรา

ได้ยินเต็มหู รู้อยู่แก่ใจเลยน้อง
แต่ก่อนพี่ต้องนอนน้อยใจแล้วเหงา
น้องสะกิดแคร์ทำไมค่อยทุเลา
โรคประสาทมันเหมาเพราะกลัวเจ้าไม่โอเค

เสียหัวเด่บ่อาจหาหมอได๋พอสิได่ปัวหัวพี่
เสียหัวเด่บ่อาจหาหมอได่พอสิปัวหัวพี่
ยาดีส่างถ่อนฉีดบ่ได้บ่เซา
มีแต่เจ้าเป็นสิ่งสำคัญ

เว้าทางขวัญหรือว่าขวัญทางใจ
ผู้เดียวคือเจ้า
อันความเศร้าสิเซาไปเลยคันได้น้องเป็นคู่
อยู่ไสกะได๋มีน้องบ่แคร์

เมื่อแลผลงาน
มีคนรักหวานต้องสำราญใจแน่
ร่างกายทุกข์ช่างมันไม่แคร์
ไม่อ่อนไม่แอไม่ยอมแพ้ชะตา

ทำงานเหงื่อไหล
ก็สุขใจตามประสาชาวป่า
ช่วยกันทำงานเคียงไหล่เคียงบ่า
ฟังเสียงนกกาตามประสาบ้านเรา

บ้านใกล้กันเขานั้นจะว่าเราจน
ว่าเศษคนจะทนปิดหูเอา
สองเราก้มหน้าใครจะว่าช่างเขา
เพราะมีคู่ใจเป็นเพื่อนยามเศร้า
งานหนักไม่เบาพี่จะไม่ขอแคร์

แยแสมันหยังคำเว้า
แยแสมันยะหยังคำเว้า
ของเคยเขาบ่ย่านเจ้าได่ลื่น
ผู้อื่นมีเงินล้นฟ้ารวยล้นเพิ่นกะตาย

หลายกะซ่างเงินแสนเงินหมื่น
เงินผู้อื่นบ่ท่อเงินบาทเฮา
สวยแฟนเขาบ่เท่าสวยแฟนอ้าย
จนถึงวันตายบ่ลืมน้อง