เด็กชายๆ

เกิดมาจากท้องแม่แต่ดันไปแคร์เพื่อน
พ่อสั่ง พ่อสอน พ่อค่อยย้ำเตือนไม่เคยฟัง
คบเพื่อนพากันหลงผิดคิดแต่จะข่มฆ่า
ใครทำเพื่อนกู มึงต้องตาย กูไม่ยอม

ตั้งวงพากันเสพยาเข้าหาแต่สิ่งมึนเมา
อนาคตจะเป็นอย่างไร
กูไม่สน กูไม่แคร์

คิดแต่อิหนุก คิดแต่อิหรอย
ทำตัวล่องลอยเสเพลไปวันวัน
งานการไม่ทำ นอนอยู่แต่หนำ
นั่งมั่วสุ่มกันทั้งยันทั้งหรอย

ว่าเรามันเด็กชายชาย บายบายได้เพ
ถึงทำตัวเกเรแต่ไม่เคยหลอกใคร

โรงเรียนก็ไม่ไป หัวเช้าก็นอนไม่ตื่น
นัดกันแข่งรถทุกคืน หนุกกันนิโหม๋เรา
ใช้ชีวิตไปวันวัน ไม่สนใจอะไร
พ่อแม่กินข้าวแล้วม้าย นอนแล้วหม้ายก็ไม่รู้

ตั้งวงพากันเสพยา เข้าหาแต่สิ่งมึนเมา
อนาคตจะเป็นอย่างไร
กูไม่สน กูไม่แคร์

คิดแต่อิหนุก คิดแต่อิหรอย
ทำตัวล่องลอยเสเพลไปวันวัน
งานการไม่ทำ นอนอยู่แต่หนำ
ต้มน้ำท่อมกินกันทั้งยันทั้งหรอย

ว่าเรามันเด็กชายชาย บายบายได้เพ
ถึงทำตัวเกเร แต่ไม่เคยหลอกใคร

ตั้งวงพากันเสพยา เข้าหาแต่สิ่งมึนเมา
อนาคตจะเป็นอย่างไร
กูไม่สน กูไม่แคร์

คิดแต่อิหนุก คิดแต่อิหรอย
ทำตัวล่องลอยเสเพลไปวันวัน
งานการไม่ทำ นอนอยู่แต่หนำ
นั่งมั่วสุ่มกันทั้งยันทั้งหรอย

ว่าเรามันเด็กชายชาย บายบายได้เพ
ถึงทำตัวเกเร แต่ไม่เคยหลอกใคร

เพิ่งมารู้ว่าชีวิต หลงผิดคิดเริ่มใหม่
ก่อนที่มันจะสาย ไม่ตายยังต้องสู้
พลาดไปแล้วก็พลาดไป
เริ่มใหม่ให้ดีกว่าเดิม
ปัญหามีไว้เผชิญ ก้าวเดินในทางของเรา