Жаңғырық

Уақыттың қанатынан
Қаймығады қара тұман.
Шаттыққа бастаған асқақ ән
Шақырады жер мен көктің арасын.

"Кел, кел!" дейді қолын бұлғап,
Дауыстап дара шыңнан.
Өмір - жұмбақ,
Өмір - қымбат,
Аты оның - Мәңгілік!

Ақ қауырсын желге ұшады,
Суымайды жер құшағы.
Тербетіп қазақтың даласын,
Ән жазады жүректердің жарасын.

"Кел, кел!" дейді қолын бұлғап,
Дауылдай аласұрған!
Өмір - жұмбақ,
Өмір - қымбат,
Аты оның - Жаңғырық!