Mpalanta

Το ξέρω θα 'ναι αυτό το τέλοσ
Για μια στιγμή απορώ πωσ πέρασε ο καιρόσ δεν ξέρω
Στη πρώτη τη βροχή πωσ να πιστέψω
Πωσ φτάνει μόνο αυτή για να τελειώσει ολόκληρη ιστορία

Στο γκρίζο ουρανό χάθηκε ο ήλιοσ
Και η θάλασσα και αυτή γεμίζει σκοτεινή το φόντο
Κοιτάζω σιωπηλά τον άδειο δρόμο
Και χίλιεσ δυο μορφέσ που μ’ άγγιζαν στο χθεσ
Σκορπούν μια ελπίδα

Το ξέρω θα 'ρθουν και άλλα καλοκαίρια
Ο ίδιοσ ήλιοσ πάλι θα φανεί
Τισ νύχτεσ θα σκορπούν το φωσ τ’ αστέρια
Τησ θάλασσασ το γκρίζο χρώμα θα χαθεί

Μα δε θα 'ρθει ποτέ το καλοκαίρι
Αυτό που μόλισ πέρασε στο χθεσ
Κανένασ δεν μπορεί να ξαναφέρει
Τισ αναμνήσεισ που με γέμιζαν τόσεσ χαρέσ

Θυμάμαι ένα γλυκό κορίτσι
Πορφύρα στα μαλλιά λουλούδια στη καρδιά δυο χείλη
Στο κάθε τησ φιλί ξαναγεννιόμουν
Και όταν γελούσε αυτή ανοίγαν λεσ οι ουρανοί εμπρόσ μου

Μα φεύγει ο καιρόσ και τώρα
Πλησίασε πολύ η πιο δύσκολη στιγμή
Στα είκοσι μου χρόνια
Ήταν γραφτό αυτό το καλοκαίρι να μου θυμίζει τόσα
Ίσωσ τισ πιο όμορφεσ στιγμέσ ωσ τώρα

Το ξέρω θα 'ρθουν και άλλα καλοκαίρια
Ο ίδιοσ ήλιοσ πάλι θα φανεί
Τισ νύχτεσ θα σκορπούν το φωσ τ’ αστέρια
Τησ θάλασσασ το γκρίζο χρώμα θα χαθεί

Μα δε θα 'ρθει ποτέ το καλοκαίρι
Αυτό που μόλισ πέρασε στο χθεσ
Κανένασ δεν μπορεί να ξαναφέρει
Τισ αναμνήσεισ που με γέμιζαν τόσεσ χαρέσ