Stin Xenitia Tou Somatos
Anemos
4:13Αργά μεσημεριάζει κι έρχεται η ώρα που θα κάψουμε τα πόδια μας στην άμμο το καλοκαίρι αυτό μας υποδέχεται μ' ένα λυγμό στα χείλη κι ένα δάκρυ παραπάνω. Αργά - κι ένα αεράκι φύσηξε και γέμισαν τα ρούχα και τα χέρια μας με σκόνη το καλοκαίρι αυτό μόλις ξεκίνησε αμίλητο όσο θα 'πρεπε κι αφίλητο ακόμη. Αργά πίσω απ' τις θίνες κλείνουμε τα βλέφαρα κι αφήνουμε τα όνειρα στην άμμο το καλοκαίρι αυτό τι θα απογίνουμε με τόσα ανομολόγητα θαμμένα εδώ χάμω.