Anastasi

Δεν είχε νόημα η ζωή μου μέχρι χθεσ
Είχα μια φλόγα στο κορμί μου είχα ενοχέσ
Κι ήρθεσ εσύ κι έγινεσ δρόμοσ
Δεν το περίμενα και όμωσ

Ανάσταση σαν του φαντάρου διαταγή
Που από προσοχή χτυπαει ανάπαυση
Σαν την αρρώστια τη βαριά
Που σημειώνει ξαφνικά ανάκαμψη
Σαν τον φτωχό αμαρτωλό
Που περιμένει από το θεό ανάσταση

Δεν έχει τέλοσ το μαρτύριο που ζω
Όλα αρχίζουν και τελειώνουνε εδώ
Θέλω να σ’ έχω μα σε χάνω
Μείνε μαζί μου κι ασ πεθάνω

Ανάσταση σαν του φαντάρου διαταγή
Που από προσοχή χτυπαει ανάπαυση
Σαν την αρρώστια τη βαριά
Που σημειώνει ξαφνικά ανάκαμψη
Σαν τον φτωχό αμαρτωλό
Που περιμένει από το θεό ανάσταση