Вянок

На беразе начной ракі
Цвілі агні паганскія,
А па рацэ плылі вянкі,
Плылі вянкі купальскія.

А мой вянок за вастравок
Заплыў у вір закружаны,
Дык вылавіў з вады вянок,
Той, хто мне лёсам суджаны.

На Йвана, на Йвана, на Купалу
Да відна я гадала, чаравала.
Мне пашчасціла ў жыцці
Кветку-папараць знайсці.

На Йвана, на Йвана, на Купалу
Да відна я гадала, чаравала.
Мне пашчасціла ў жыцці
Кветку-папараць знайсці.

Я зачарованай вады
З маім абраным выпіла.
Цяпер са мною назаўжды
Той, хто вянок мой вылавіў.

Хто ўзяў мяне і на руках
Панёс у травы пагкія,
Хто ў зачарованых лясах
Знайшоў мне кветку-папараць.

На Йвана, на Йвана, на Купалу
Да відна я гадала, чаравала.
Мне пашчасціла ў жыцці
Кветку-папараць знайсці.

На Йвана, на Йвана, на Купалу
Да відна я гадала, чаравала.
Мне пашчасціла ў жыцці
Кветку-папараць знайсці.

Я зачарую вадою рачною:
Вада бурліся, зелле варыся.
Трава-чарова тут для прыварот,
Трава-жывіца і для маладзіцы.

Трава быльнігу для маладога.
Варыся, зелле, на вяселле,
Зелле кахання, хмельнае зелле.

На Йвана, на Йвана, на Купалу
Да відна я гадала, чаравала.
Мне пашчасціла ў жыцці
Кветку-папараць знайсці.

На Йвана, на Йвана, на Купалу
Да відна я гадала, чаравала.
Мне пашчасціла ў жыцці
Кветку-папараць знайсці.