ขอนไม้กับเรือ
บ่าววี อาร์ สยาม
4:16นึกถึงเรื่องราวเก่าเก่า เรื่องแมงเม่าบินเข้ากองไฟ ยังถามตัวเองมันคิดอย่างไง ก็รู้ทั้งรู้ไฟจะเผา แต่วันนี้ได้รู้ซึ้งถึงในใจ ความจริงที่แท้มันคงเหงา แค่ลมพัดเบาเบา เหน็บหนาวใจมันสลาย ครั้นเห็นแสงไฟสว่าง ก็แค่หวังเพียงช่วยบรรเทา ปีกล้าระบมใจก็ซึมเซา อุ่นไอคงทำให้มันหาย แต่พอเห็นแสงวาววับพลันสว่าง ความเหงาก็หายไปกับไฟ แผดเผาจนตาย ไม่เคยเสียดายวิญญาณ เธอเอ๋ย เธอก็เหมือนไฟ พี่เป็นเพียงแมงเม่าเหงาใจ จะตายก็ได้รักเธอแค่เท่านั้น ก็รู้ทั้งรู้ว่าไฟมันร้อน แต่ยังจะยอมลองเล่นกับไฟบินเข้าไป คิดเพียงปีกที่ติดไฟนั้นมันสวยงาม ไม่เคยเกรงกลัวความร้อนของไฟ แค่เพียงอยากทำอย่างใจต้องการ ความหวังที่รอมานาน คือการบินเข้ากองไฟ นึกถึงเรื่องราวเก่าเก่า เรื่องแมงเม่าบินเข้าใจเธอ เพียงเสี้ยวนาทีที่หลงละเมอ ถูกเธอเผาผลาญไปกับไฟ แต่ยังน้อยก็รู้ถึงความอบอุ่น ก่อนใจของพี่จะสลาย แมงเม่าเดียวดาย ก่อนตายก็ยังได้ลอง เธอเอ๋ย เธอก็เหมือนไฟ พี่เป็นเพียงแมงเม่าเหงาใจ จะตายก็ได้รักเธอแค่เท่านั้น ก็รู้ทั้งรู้ว่าไฟมันร้อน แต่ยังจะยอมลองเล่นกับไฟบินเข้าไป คิดเพียงปีกที่ติดไฟนั้นมันสวยงาม ไม่เคยเกรงกลัวความร้อนของไฟ แค่เพียงอยากทำอย่างใจต้องการ ความหวังที่รอมานาน คือการบินเข้ากองไฟ ก็รู้ทั้งรู้ว่าไฟมันร้อน แต่ยังจะยอมลองเล่นกับไฟบินเข้าไป คิดเพียงปีกที่ติดไฟนั้นมันสวยงาม ไม่เคยเกรงกลัวความร้อนของไฟ แค่เพียงอยากทำอย่างใจต้องการ ความหวังที่รอมานาน คือการบินเข้ากองไฟ