เบ็ดร้างแหร้าย

เกลียวคลื่นยังสาด ชายหาดยังขาว
พี่บ่าวยังคงคอยน้อง
โขดหินตรงนี้
ก้อนนี้เราสอง
นั่งมองขอบน้ำจรดฟ้า

เห็นนกนางนวลที่มันโผบิน
โฉบลงกินลูกปลา
ค่ำลงคืนรัง
เช้ายังกลับมา
แต่น้องหายหน้าไม่มาแล

เราเคยอยู่สองคนที่บนเกาะเสม็ด
น้องชอบตกเบ็ดพี่ทอดแห
ไหนบอกรักกันยึดมั่นรักแท้
แล้วมาผันแปรเปลี่ยนไป

หลบไปอยู่บ้านเกิดที่ร้อยเอ็ด
อยู่ภูเก็ตหรือเมืองเพชร
เดี๋ยวนี้ตกเบ็ดอยู่กับใคร
หรือชายทางนั้นช่วยเกี่ยวเหยื่อให้อย่างดี
คันเบ็ดคงยาวใหญ่กว่าพี่
ใช่หม้าย

เกลียวคลื่นยังสาด
ชายหาดยังขาว
แต่สาวไม่เคียงข้างกาย
คันเบ็ดเก่าร้างที่ไม่มีสาย
ยังเก็บไว้ให้อย่างดี

แหผืนร้ายร้ายพอได้หาปลา
หลบมาอยู่กินกับพี่
ได้เลิกตกเบ็ดคนเดียวเสียที
ผู้ชายคนนี้ยังรอ

หลบไปอยู่บ้านเกิดที่ร้อยเอ็ด
อยู่ภูเก็ตหรือเมืองเพชร
เดี๋ยวนี้ตกเบ็ดอยู่กับใคร
หรือชายทางนั้นช่วยเกี่ยวเหยื่อให้อย่างดี
คันเบ็ดคงยาวใหญ่กว่าพี่
ใช่หม้าย

เกลียวคลื่นยังสาด
ชายหาดยังขาว
แต่สาวไม่เคียงข้างกาย
คันเบ็ดเก่าร้างที่ไม่มีสาย
ยังเก็บไว้ให้อย่างดี

แหผืนร้ายร้ายพอได้หาปลา
หลบมาอยู่กินกับพี่
ได้เลิกตกเบ็ดคนเดียวเสียที
ผู้ชายคนนี้ยังรอ
ผู้ชายคนนี้ยังรอ
รักเธอ