สองมือสองเท้า

เหนื่อยก็ทนเอาหนา
ล้าก็ทนเอาหน่อย
อย่าไปมัวนั่งคอย
รางเลือนลอยกับความหวัง
ด่านกำแพงความฝัน
นั้นมันรอให้ฝ่า
อย่ารอโชคชะตา
รอเวลาอย่างเลื่อนลอย

มือเท้าพ่อเราก็ให้มา
เอาไว้เดินฝ่าไป
สมองสองมือที่แม่ให้
เอาไว้สร้างที่เราคิด

เพื่อชีวิตคิดให้ดีให้ลึกให้ซึ้งอีกที
นั่งรองอมืออย่างนี้มันดีที่ไหน
ชีวิตลิขิตเอง
อย่าหวังไปพึ่งอะไร
สองมือเราเองถูกไหม
ที่สร้างอะไรให้ชีวิต

ผ่านกลางคืนเหน็บหนาว
เช้าก็เป็นวันใหม่
อย่าไปมัวท้อใจ
ลืมมันไปความผิดหวัง

มือเท้าพ่อเราก็ให้มา
เอาไว้เดินฝ่าไป
สมองสองมือที่แม่ให้
เอาไว้สร้างที่เราคิด

เพื่อชีวิตคิดให้ดีให้ลึกให้ซึ้งอีกที
นั่งรองอมืออย่างนี้มันดีที่ไหน
ชีวิตลิขิตเอง
อย่าหวังไปพึ่งอะไร
สองมือเราเองถูกไหม
ที่สร้างอะไรให้ชีวิต

มือเท้าพ่อเราก็ให้มา
เอาไว้เดินฝ่าไป
สมองสองมือที่แม่ให้
เอาไว้สร้างที่เราคิด

เพื่อชีวิตคิดให้ดีให้ลึกให้ซึ้งอีกที
นั่งรองอมืออย่างนี้มันดีที่ไหน
ชีวิตลิขิตเอง
อย่าหวังไปพึ่งอะไร
สองมือเราเองถูกไหม

ที่สร้างอะไรให้ชีวิตคิดให้ดีให้ลึกให้ซึ้งอีกที
นั่งรองอมืออย่างนี้มันดีที่ไหน
ชีวิตลิขิตเอง
อย่าหวังไปพึ่งอะไร
สองมือเราเองถูกไหม
ที่สร้างอะไรให้ชีวิต