Wila Wianki

Tam nad Wisłą, w dolinie siedziała dziewczyna
Była piękna jak różany kwiat
Tam nad Wisłą, w dolinie siedziała dziewczyna
Była piękna jak różany kwiat

Maki i róże zbierała sobie
Maki i róże zbierała sobie

Wiła wianki i wrzucała je do falującej wody
Wiła wianki i wrzucała je do wody
Wiła wianki i wrzucała je do falującej wody
Wiła wianki i wrzucała je do wody

A gdy ona nad Wisłą te wianki wiła
Przyszedł do niej żołnierzyk młody
A gdy ona nad Wisłą te wianki wiła
Przyszedł do niej żołnierzyk młody

Miła ach miła, tak rzecze do niej
Miła ach miła, tak rzecze do niej

Wiła wianki i wrzucała je do falującej wody
Wiła wianki i wrzucała je do wody
Wiła wianki i wrzucała je do falującej wody
Wiła wianki i wrzucała je do wody

Nie minęło już więcej niż dziewięć miesięcy
Siedzi ona nad Wisłą, płacze
Nie minęło już więcej niż dziewięć miesięcy
Siedzi ona nad Wisłą, płacze

Miłość ach miłość, zdradziłaś Ty mnie
Miłość ach miłość, zdradziłaś Ty mnie

Wiła wianki i wrzucała je do falującej wody
Wiła wianki i wrzucała je do wody
Wiła wianki i wrzucała je do falującej wody
Wiła wianki i wrzucała je do wody