Śnieżka

To się zdarzyło w dalekim kraju
Gdy Śnieżka spadła z rosą w maju
Wśród polnych kwiatów się rozgościła
I bardzo szczęśliwa ona była

Piękny elf, gdy ujrzał to
Z gitary wydobył on ton

Śnieżko ty jesteś piękna niczym kwiat
Nie wiem skąd cię przywiał mój przyjaciel wiatr
Miłość, która rozpala serce me
Nigdy się nie zmieni
Latem na jesieni
Zawsze tak samo będę kochał cię

Ale Śnieżynka nie rozumiała
Słów które ona usłyszała
Prosiła kwiaty by jej powiedziały
Co z pieśni tej zasłyszały

Kwiaty zakołysał letni wiatr
I zaśpiewały one tak

Śnieżko ty jesteś piękna niczym kwiat
Nie wiem skąd cię przywiał mój przyjaciel wiatr
Miłość która rozpala serce me
Nigdy się nie zmieni
Latem na jesieni
Zawsze tak samo będę kochał cię

Śnieżynce serce gorąco biło
I właśnie to sprawiło
Inną już postać przybrać musiała
Do nieba hen poleciała

Piękny elf gdy ujrzał to
Z gitary wydobył on ton

Śnieżko ty byłaś piękna niczym kwiat
Nie wiem gdzie cię zabrał mój przyjaciel wiatr
Miłość która rozpala serce me
Nigdy się nie zmieni
Razem znów będziemy
Śnieżko zaczekaj ja odnajdę cię

Miłość gorąca to uczyniła
I elfa w chmurkę zamieniła
Odtąd szczęśliwie żyli w obłokach
I nie przestali się już kochać

Zawsze już Śnieżka była szczęśliwa
I wspólnie z elfem śpiewała

Śnieżko ty jesteś piękna niczym kwiat
Nie wiem skąd cię przywiał mój przyjaciel wiatr
Miłość która rozpala serce me
Nigdy się nie zmieni
Razem już będziemy
Moim przeznaczeniem byłaś jesteś ty

Śnieżko ty jesteś piękna niczym kwiat
Nie wiem skąd cię przywiał mój przyjaciel wiatr
Miłość która rozpala serce me
Nigdy się nie zmieni już
Nigdy się nie zmieni już
Bo kocham cię