Karayel

Bitmedi içimdeki karayel
Şu kalbim buz gibiyken nasıl yanar (nasıl yanar) nasıl yanar
Hayatımdan çıkmaz dediğim her kim varsa
Artık yok aynalar sarhoş masa boş
Hepsi gitti sandım alkol bana dost
Anladım böyle her sabah daha da zor
Hissettirdi bana 12'imdeki gibi
Gitti canımdan can düşkünken tenine
Aylarca beni tanımayan annem gibiydin
İnan tanıyamaz oldum beni ben bile
Yazdım yazdım kendime diyemediklerim
O günkü gibi sarıldım bu melodilere
Baktım ki ailem bir tek gerçeğim her şeyim
Aynı zamanda en büyük sınavım benim
Bana üstten üstten bakan her kim olduysa
Hep değişti denge döndü devran işte o zaman
Anladım ki sahte sahte yarışlar
Yapayken bu vaatler sayılar
Manken kadınlar, manen zayıflar
Sanma ki top'a çıkıp sallamayacağım bu bayrağı ben
Hep şükrettim hep, hep yordum hayra ben
Durmadım durmam hak ettiğimi al yerden

Baba n'aptın ki bir ömür bizi doyurmaktan başka
Anne niçin vazgeçtin o sahnelerden, hayallerinden
Bana bir hayat vermek tek gayenizken
Size bu hayatı yaşatıcam her sözüm
O vazgeçtiğin mikrofon elimde anne
Söyleyemediğin her şarkı için bu söz anne
Tüm dünya görecek bunu aç dört göz anne
Bak sana söz anne, ya