Lullaby

จะหยุดอย่างไรน้ำตา
ปล่อยให้มันไหลช้าช้าแทนคำบอกลา
ได้โปรดเถอะจงเข้าใจ
ไม่อาจจะห้ามไหวเมื่อรู้ว่าเธอไม่กลับมา

เจ็บที่ยังหายใจ
อยู่ในโลกที่เธอจากไป
ถ้าหากเวลาคืนย้อนได้
จะกอดเธอรั้งเอาไว้

ค่ำคืนหม่นต้องทนฝืนใจ
เธอจากไปแสนไกล
มีเพียงภาพจำเลือนลางในหัวใจ

ถ้าหากเป็นเพียงฝันไป
หยุดทีได้ไหม
ให้ฉันลืมตาตื่นสักที
หนึ่งคำวิงวอนที่มี
แค่เพียงตอนนี้
ฉันยังมีเธออยู่ข้างกาย

หลุดภวังค์นิทรา
ตื่นจากฝันไม่มีเธอกลับมา
ไม่มีเธอให้ซบหน้า
หลับตาหนุนตักฝัน

ไร้เงาค่ำคืนเงียบงัน
เธอจากไปชั่วกาล
ราตรีเนิ่นนานคงทำได้เพียงแค่

หลับตาลงข่มน้ำตาเอาไว้
ปลายทางฝั่งนั้นเป็นอย่างไร
คนดีที่รักเธอเป็นเช่นไร
สบายดีใช่ไหม

ได้แค่ภาวนาฝากฟ้าดาวอ้อนวอน
ให้ลมห่มหนุนเดือนต่างหมอน
ในค่ำคืนนี้ยามเธอเข้านอน
ช่วยกล่อมให้เธอฝันดี