Veda

این چنین با مهربونی خوندنت چیست
این چنین با مهربونی خوندنت چیست
به این نامهربونی،به این نامهربونی موندنت چیست

می پرسم از دل دیوونه خود
می پرسم از دل دیوونه خود
که ای بیچاره،که ای بیچاره عاشق موندنت چیست
جان،عزیز من

رفتم خدا حافظ ای خونه ات آباد
ای آنکه دگر عشق خود را برده ای از یاد
رفتم خدا حافظ ای عشق بی بنیاد
ای آنکه دگر هستی ام را داده ای بر باد

دنیای پاک من پر از معصومی عشقه
همخونه قلبم پر از معبودی عشقه
در مکتب ما عاشقی یعنی فدا گشتن
او بودن و از ما ومن دیگر رها گشتن
تو باش و اون دنیای تو که پر از هوس ها نیست
من میروم با این دلی که پر از پریشانیست

از تو نمیگوید این ساز بشکسته
دیگر نمینالد با سیم بگسسته
تا این خدایی هست درد آشنایی هست
فریاد عاشق را راهی به جایی هست

دیوونه ای بودم در بازی تقدیر
رفتم که بگریزم زین عشق دامن گیر
آری عذاب عشق نقش برای عشق
بهتر که ناخونده بستم کتاب عشق

دیوونه ای بودم که عمری باورت کردم
چون شبنمی از لاله دل بسترت کردم
کاش اون دو چشم مهربونت رو نمیدیدم
کاش از لب گرمت گل بوسه نمیچیدم
تو باش و اون دنیای تو که پر از هوس ها نیست
من میروم با این دلی که پر از پریشانیست