Týnda Kynslóðin

Pabbi minn kallakókið sýpur
Hann er með eyrnalokk og strípur
Og er að fara á ball
Hann er að fara á ball

Mamma beyglar alltaf munninn
Þegar hún maskarar augun
Og er að fara á ball
Hún er að fara á ball

Viðlag
"Blandaðu mér í glas", segir hún
Út um neðra munnvikið
"ekki mikið kók, ekki mikinn ís
Réttu mér kveikjarann"
Barnapían er með blásið hár
Og pabbi yngist upp um átján ár á nóinu
Drífðu þig nú svo við missum ekki af Gunnari og showinu

Pabbi minn setur Stones á fóninn
Fæst ekki um gömlu partýtjónin
Hann er að fara á ball
Hann er að fara á ball

Nú skal Honkítonkið spilað
Þó svo að mónóið sé bilað
Hann er að fara á ball
Hann er að fara á ball

"Manstu eftir Jan og Kjell?"
Segir hann eftir gítarsólóið
"manstu eftir John, manstu eftir Paul
Réttu mér albúmið"
Þá var pabbi sko með heví hár
En síðan hafa liðið hundrað ár á nóinu
Drífðu þig nú svo við missum ekki af matnum og showinu

Það er alltaf sama stressið
Sú gamla er enn að víkka dressið
Og er að fara á ball
Hún er að fara á ball

Viðlag

Mamma beyglar alltaf munninn
Þegar hún maskarar augun
Og er að fara á ball
Hún er að fara á ball