Kiedyś Kwiaty

Kwiaty już dawno odeszły
Nie pamiętam, żeby ktoś je podlewał
W naszych głowach pełno jest snów
W naszych domach palą się lampy
W mieście, o których już nikt nie pamięta

Kwiaty już dawno odeszły
Nie pamiętam, żeby ktoś o nie dbał
W naszych głowach robi się ciaśniej
A to, co mylisz, że masz – to nie masz

Na twarzach młodych pań widzę wszystko, tylko nie strach

Kwiaty już dawno odeszły, i nie mam słów

Kwiaty już dawno odeszły, i nie widać ich już

Jesień już dawno odeszła
Nie pamiętam, żeby ktoś ją doceniał
W naszych głowach czai się wiatr
A w głowach rodzą się szanse
O których prawie już nikt nie pamięta

Wiosna już raczej nie wróci
Przecież nikt nie starał się jej zatrzymać
W naszych głowach czai się wiatr
A to, co mylisz, że masz – to już nie masz