Sonsuzluk Sende Gizli

Seni bir yaz gününe benzetsem
Ama sen daha güzel ve daha sıcak
Mayıs tomurcukları sarsılır rüzgarda
Yazın ömrü kısadır, biter bir nefeste

Bazen güneş fazla ışıldar ve yakar
Bazen de yüzünü bulutlarla saklar
Her güzellik yok olur gider bir gün
Zamanın kollarında her şey sürgün

Ama senin yazın sonsuza dek sürer
Güzelliğin hiç solmaz, hiç yitmez
Ölüm, gölgesindesin diye sahiplenemez seni
O da bilir, sen bu dizelerde yaşarsın

Nefes aldıkça insanlar
Ve gözler gördükçe ışığı
Bu şiir yaşar
Ve sen onunla nefes alırsın

Kalbimde o ateş var hâlâ
Yazın hiç sönmedi içimde
Ne ölüm ne zaman silebilir seni
Sonsuzluk sende gizli