รถไฟสายรุ้ง

แดดทอแสงคอยเธอมาสู่สถานีของสายลม
ผ่านผืนฟ้าพร้อมกันหน่อย ปุยเมฆน้อยใช้เป็นราง
เลขนาทีของนาฬิกา บอกเวลาเมื่อฉันมองใหม่
ค่อยสูดลมลึกไปให้ใจผ่อนคลายสักวัน

หรือเธอถูกฉุดและรั้งไว้ด้วยคำสั้น ๆ ว่า "อย่าเพิ่งนะ อย่าไป"
เธอสลัดทิ้งรักได้เลยหรือไง

ออกเดินทางสู่ฝันทันที เราต่างมีจุดหมายในใจ
ที่เวลาถูกเขียนเอาไว้ อยู่บนรถไฟของสายรุ้ง
อยากนั่งข้างเธอทุกนาที เส้นทางจากนี้ต้องมีกันไว้
ทิ้งทุกอย่างแล้วขึ้นมา นั่งออกไปพร้อมกัน

เมื่อชีวิตต่างเคยชินอยู่บนดินผืนเดียวกัน
อาจจะมองเห็นแค่สิ่ง เชื่อว่าจริงแค่ที่เธอมอง
ระหว่างเราได้เดินทาง ผ่านขอบฟ้าแสนกว้างใหญ่
สิ่งดี ๆ รู้ตัวทันที โลกช่างแสนกว้างไกล

เธออยากจะไปพร้อมฉันไหม ไปลองมองอนาคตของวันใหม่
กอดอดีตเอาไว้จะเป็นเช่นไร

ออกเดินทางสู่ฝันให้ทัน รออีกคันไม่รู้เมื่อไร
ตกขบวนที่ฝันเอาไว้ นี่คือรถไฟของสายรุ้ง
เมื่อได้พบสิ่งที่ต้องการ ที่ชานชาลาปลายทางตรงนั้น
แล้ววันหนึ่ง ฉันจะย้อนมันกลับมาเหมือนเดิม

โน่น มานั่นแล้ว แล้วเธอก็มาได้ทันเวลาพอดี
ออกตัววิ่งพร้อมกันไป นับหนึ่งในบางสิ่งฉันรู้
นับสีบนสะพานคือ 7 สีรุ้ง

ออกเดินทางสู่ฝันทันที เราต่างมีจุดหมายในใจ
ที่เวลาถูกเขียนเอาไว้ อยู่บนรถไฟของสายรุ้ง
อยากนั่งข้างเธอทุกนาที เส้นทางจากนี้ต้องมีกันไว้
ทิ้งทุกอย่างแล้วขึ้นมา นั่งออกไปพร้อมกัน