ค่ำไหนนอนนั่น

ค่ำไหนนอนนั่นฉันคนจรไม่อนาทร
ขอนไม้ต่างหมอนก็เคยหนุน
อาบเหงื่อต่างน้ำเดินย้ำเตะฝุ่นขาดคนเจือจุน
ขาดทั้งเนื้ออุ่นอิงแอบขวัญ

ค่ำไหนนอนนั่นฉันคนจนเกิดมาเป็นคน
น้ำค้างแดดฝนไม่กลัวมัน
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าก้มหน้าบากบั่น
โลกเราทุกวันต้องต่อสู้กันเหลี่ยมนั้นมากมาย

บางคนมั่งมีศรีสุข
ไม่มีความทุกข์เกิดมาสบาย
ยังบ่นว่าจนไม่มีเงินจ่าย
แต่ค่ำเดินฉายขึ้นเหลาแล้วกรายดูหนังละคร

ค่ำไหนนอนนั่นฉันคนจนไม่มีกังวล
ฉันมีสุขล้นด้นซอกซอน
ลำเค็ญยากเข็ญเพราะเป็นคนจร
ค่ำไหนก็นอนสวดมนต์วิงวอนไหว้พระคุ้มครอง

บางคนมั่งมีศรีสุข
ไม่มีความทุกข์เกิดมาสบาย
ยังบ่นว่าจนไม่มีเงินจ่าย
แต่ค่ำเดินฉายขึ้นเหลาแล้วกรายดูหนังละคร

ค่ำไหนนอนนั่นฉันคนจนไม่มีกังวล
ฉันมีสุขล้นด้นซอกซอน
ลำเค็ญยากเข็ญเพราะเป็นคนจร
ค่ำไหนก็นอนสวดมนต์วิงวอนไหว้พระคุ้มครอง