Istanbul

Bir mendil sallasam mı Üsküdar'dan
Sulara düşer mi içimdeki yangın?
Taşlara yazdım adını dün gece
Sultanahmet sessizdi, ben gibi

Beyoğlu'ndan geçtim, gölgemden utanarak
Karaköy sustu, saat durmuş gibiydi
Galata'nın tepesinde bir martı
Adını haykırdı bana
Duydum ama cevap veremedim

İstanbul, İstanbul olalı
Hiç böyle yalnız kalmadı
Aşktan yıkılmış bir adamın
Duasını duymadı

İstanbul, İstanbul olalı
Çok şarkı gördü, çok sevda
Ama böyle içli bir gönlü
Sokaklarına sığdıramadı

Kandilli'den rüzgâr esti
Getirdi saçlarının kokusunu
Bir çay söyledim kendime
Ama şekeri senin sesin gibi eksik

"Dedim ya İstanbul
Sen de bensiz eksiksin artık
Biliyorum
Ama eksik bir gönül
Yine seni sevmeye devam eder be şehir"

İstanbul, İstanbul olalı
Hiç böyle aşkla yanmadı
Bir adam gitti ardından
Kaldırımlar ağlamadı

İstanbul, İstanbul olalı
Hiç böyle içten susmadı
Ama ne yapsın bu şehir
Gönül kadar dayanamadı

Söyle İstanbul
Bu aşk senin de canını yakmadı mı?