W Saskim Ogrodzie

W Saskim Ogrodzie koło fontanny
Jakiś się frajer przysiadł do panny
Była niewinna jak wonna lilia
Na imię miała panna Cecylia
Tak z nią flirtował aż przebrał miarę
Skradł jej całusa ona mu zegarek

Nad modrą Wisłą goniąc spojrzeniem
Siedzi Marianna ze swoim Heniem
On jak to mówią jest chłop morowy
I bezrobotny jest zawodowy
Raz ją poklepie raz ją pobije
I chwalić Boga jakoś się żyje

Jak pokochałem swoja Walerię
To jej kupiłem los na loterię
Moja Walerio w twe szczęście wierzę
Jak wygrasz stawkę to się pobierzem
Na los wypadło dwadzieścia tysięcy
I jam jej odtąd nie ujrzał więcej

Ojciec Edmunda miał wzniosłe cele
Na dobroczynny cel dawał wiele
I nieraz mawiał „Mój przyjacielu
Człowiek powinien dążyć do celu"
I posłuchali ojca synowie
Każdy ma cele lecz w Mokotowie