Szczur

W grocie Króla Gór
Żyje bardzo stary szczur
Nie ma jednak futra
Tylko kępy szarych piór

Poplątany krok
W oczach toni mrok
Stracisz wiarę w siebie
Gdy napotkasz jego wzrok

Ogon ma jak żmij
Twardy jak żelazny kij
A do tego ma on w żyłach
Ołów zamiast krwi

Gdy wiatr zawodzi
Szczur z nor wychodzi
Gdy w skałę zaskrobie
To wiedz, że po tobie
W kapaniu wody
Wciąż brzmią dawne rody
Skazane na męki
Ze szczurzej ręki

W grocie Króla Gór
Żyje bardzo stary szczur
Nie ma jednak futra
Tylko kępy szarych piór

Poplątany krok
W oczach toni mrok
Stracisz wiarę w siebie
Gdy napotkasz jego wzrok

Ogon ma jak żmij
Twardy jak żelazny kij
A do tego ma on w żyłach
Ołów zamiast krwi

Gdy wiatr zawodzi
Szczur z nor wychodzi
Gdy w skałę zaskrobie
To wiedz, że po tobie
W kapaniu wody
Wciąż brzmią dawne rody
Skazane na męki
Ze szczurzej ręki

W grocie Króla Gór
Żyje bardzo stary szczur
Nie ma jednak futra
Tylko kępy szarych piór

W grocie Króla Gór
Żyje bardzo stary szczur
Nie ma jednak futra
Tylko kępy szarych piór

W grocie Króla Gór
Żyje bardzo stary szczur
Nie ma jednak futra
Tylko kępy szarych piór

W grocie Króla Gór
Żyje bardzo stary szczur
Nie ma jednak futra
Tylko kępy szarych piór

W grocie Króla Gór

Furda!

I Chrust!

Dziękujemy wam bardzo, dobranoc!