น้ำตาปลาเข็ง

คิดฮอดเด้หนองนาทามถิ่นเก่า
ที่คอยนอนแนบเนาอยู่กับปลาค้อใหญ่
คิดฮอดขี้กะเดือนอ้วนพี
เมื่อปีก่อนนี้เคยได้กินกับอ้าย
ฟ้าฮ้องเป้งปลาเข็งน้ำตาไหล
วันที่อยู่ไกลห้วยหนองบ้านเฮา

หนองน้ำเน่ามันเหน็บหนาววังเวง
ต้องช่วยตัวเองมื้อบ่มีอ้ายคือเก่า
ปลาบ้านอื่นบ่คือปลาบ้านเฮา
เวลาใจเหงาบ่อยากให้เขาดูแล
ปลาบ้านอื่นบ่คือปลาบ้านเฮา
เวลาใจเหงาบ่อยากให้เขาดูแล

โอ่เด้เอ่เอ้เอเอ่เออ
หนองนาทามบ้านเฮาเอ้ย
คิดฮอดจนน้ำตาย้อย

ใจเอ้ยสิอดทนได้จักน้ำ
ใจสิทนได้จักน้ำ
ยามหากินอยู่บ้านเพิ่น
พี่ชายเอย

น้ำเอย
น้ำบ่อเงินบ่อนวาดไว้
น้ำบ่อทองบ่อนคิดไว้
กลายเป็นน้ำเน่าเหม็น
เป็นหนองน้ำดอกเน่าเหม็น อือ
อ้ายเอย อ้ายเอย

ชายเอยยังคิดเห็นอยู่เด้ออ้าย
สัญญาใจแต่คราวนั้น
บ่มีวันให้มันเก่า
พี่ชายเอย

รับรองเน่ากะเน่าตั้งแต่น้ำ
เหม็นกะเหม็นตั้งแต่น้ำ
บีน้องบ่เน่าเหม็น
โอ๊ยบีน้องแม่นบ่เหม็น เออเอย
อ้ายเอ้ย อ้ายเอย

คิดเห็นปลาข่อใหญ่โตเก่า
อยากไปคลอเคล้า
ที่หนองเก่าหม่องเคยลอย
หากินบ้านเผิ่นบ่หมาน
น้ำเน่าโรงงานท่วมฝันจนมิดจ้อย
แต่ละมื้อคิดฮอดอ้ายอยู่ฮ้อยฮอย
น้ำตาไหลย้อยน้องได้แต่ส่อยโตเอง

ใจเอ้ย
สิอดทนได้จักน้ำ
ใจสิทนได้จักน้ำ
ยามหากินอยู่บ้านเผิ่น
พี่ชายเอย

น้ำเอยน้ำบ่อเงินบ่อนวาดไว้
น้ำบ่อทองบ่อนคิดไว้
กลายเป็นน้ำเน่าเหม็น
เป็นหนองน้ำดอกเน่าเหม็น อือ
อ้ายเอย อ้ายเอย

คิดเห็นปลาข่อใหญ่โตเก่า
อยากไปคลอเคล้าที่หนองเก่าหม่องเคยลอย
หากินบ้านเผิ่นบ่หมาน
น้ำเน่าโรงงานท่วมฝันจนมิดจ้อย
แต่ละมื้อคิดฮอดอ้ายอยู่ฮ้อยฮอย
น้ำตาไหลย้อยน้องได้แต่ส่อยโตเอง
น้ำตาไหลย้อยน้องส่อยเช็ดให้โตเอง