แตงเถาตาย

ตั้งแต่รังสิตไปจนติดบางปะอิน
พหลโยธินมีของกินไม่น้อย
แม่ค้าหน้าหวานนั่งร้านแผงลอย
ปากนิดจมูกหน่อยแม่นั่งร้อยพวงมาลัย

สะพานรังสิตเชื่อมติดใต้เหนือ
มีก๋วยเตี๋ยวเรือดังแต่เหนือจดใต้
วันเสาร์วันอาทิตย์แฟนเขาติดมากมาย
แต่เดี๋ยวนี้เขาย้ายเลิกขายริมคลอง

ที่ริมทางระหว่างที่กล่าว มีแฟนแม่สาวหน้าขาวผิวผ่อง
ผัดหน้าทาแก้มเสียแดง นั่งร้านขายแตงอยู่ที่ริมคลอง
ฝานแตงแดงแดงเป็นแผ่นเหมือนหนึ่งเชิญแฟนให้ชิมลิ้มลอง
รอยยิ้มเหมือนน้ำผึ้งหยด ผมไม่ใช่ไวพจน์ยังจอดรถลงมามอง
แตงเล็กแตงใหญ่ก็วางขายเป็นตับ เจ้าของต้อนรับด้วยรอยยิ้มย่อง

ชาติเจ้าชู้ประตูดิน
ผมไม่ได้ซื้อแตงกินแต่อยากจะจีบเจ้าของ
เลยแกล้งถามเนื้อความนัยนัยว่าแตงน้องสองใบนั้นน้องจะขายไหมน้อง

เพลินคุยอยู่กับแม่ค้านั่นเจ้าของแตงมาตั้งท่าคอยจ้อง
ไม่พูดจาไว้ท่าอมภูมิในมือพ่อหนุ่มนั้นกลุมไม้พลอง
แม่ค้าแถวนี้แม่คงจะมีเจ้าของ
ลาก่อนละน้องชะโอ้แม่แตงเถาตาย

ตั้งแต่วันนั้นผมผ่านไปมา
ไม่เคยมองหน้าแม่ค้าคนไหน
เพราะเบื่อรอยยิ้มมองไม่อิ่มหัวใจ
ล้วนแต่แตงเถาตายเจ้าของเธอมี