Jestem Po Prostu Jestem

Jesień wstała ogromniała nad głową wprost
I pachniała wypłowiała ziemia i wrzos
Twarz do ziemi przytuliłam niby we śnie
Może chwilę wrzosem byłam a może nie

Nie znająca swego losu
Twarz do ziemi przytuliłam
Leżąc cicho pośród wrzosu
Byłam po prostu byłam

Wiatr się śmieje ogromnieje nad głową wprost
Pokornieje i czernieje ziemia i wrzos
Ptak swym krzykiem wiatr szelestem przyzywa mnie
Może właśnie ptakiem jestem a może nie

Kiedy tak mnie woła nocą
Ptak swym krzykiem wiatr szelestem
Jeszcze nie wiem jak i po co
Jestem po prostu jestem

Od niedzieli zima bieli ziemię i wrzos
Może w białej mnie pościeli dostanie ktoś
Może szczęścia nić uprzędę gdy weźmie mnie
Może z nim wśród ludzi będę a może nie

Nie znająca swego losu
Wiem w daleką patrząc przestrzeń
Że wśród ludzi wiatru wrzosu
Jestem po prostu jestem