น้ำตาดารา

ฮืม ฮืม ฮืม
เจ้านางนวล
เจ้าบินหวนทวนลม
ถึงเหน็บหนาวระบม
เจ้าก็ตรมอยู่ดายเดียว

คนเคยเห็นใจ
เขาคงไม่มาแลเหลียว
คิดว่าเจ้าปราดเปรียว
เที่ยวกางปีกลำพอง

ฮืม ฮืม ฮืม
เจ้าดารา
เจ้าลอยฟ้าเรืองรอง
เขาต้องแหงนคอมอง
จ้องดูดาวที่พราวพราย

ยามใดเมฆบัง
แสงพราวพร่างกลับเลือนหาย
โถดาวต้องหลบกาย
อยู่ในม่านราตรี

ฮืม ฮืม ฮืม
เจ้าดารา
วอนให้ฟ้าปราณี
ฟ้าก็ไร้ไมตรี
ไม่ใยดีดาวร่ำไร

ดาวจากฟ้ามา
น้ำตาเจ้าซ่อนเอาไว้
หาคนช่วยปลอบใจ
ใครจะซับหยาดน้ำตา