Shab Shekan

وقتی تو شب گم میشدم ستاره شب شکن نبود
میون این شب زده ها کسی به فکر من نبود

وقتی تو شب گم میشدم همخونه خواب گل میدید
همسایه از خوشه خواب سبد سبد خنده میچید

آوازخون کوچه ها، شعراشو از یاد برده بود
چراغا خوابیده بودن، شعله شونو باد برده بود
آخ اگه شب شیشه ای بود، پل به ستاره میزدم
شکست آیینه شب و نیزه خورشید میشدم
آخ اگه مرگ امون میداد، دوباره باغ میشدم
تو رگ یخ بسته شب، نبض چراغ میشدم

وقتی تو شب گم میشدم ستاره شب شکن نبود
میون این شب زده ها کسی به فکر من نبود

آخ که تو اقیانوس شب سوختنمو کسی ندید
تو برزخ بیداد شب کسی به دادم نرسید
وقتی تو شب گم میشدم دلم میخواست شعله بشم
رو سایه های یخ زده دست نوازش بکشم

دلم میخواست آشتی بدم تگرگو با اقاقیا
خورشید مهربونی رو مهمون کنم تو خونه ها
آخ اگه مرگ امون میداد، دوباره باغ میشدم
تو رگ یخ بسته شب، نبض چراغ میشدم

وقتی تو شب گم میشدم ستاره شب شکن نبود
میون این شب زده ها کسی به فکر من نبود

وقتی تو شب گم میشدم همخونه خواب گل میدید
همسایه از خوشه خواب سبد سبد خنده میچید