ยอดเยาวมาลย์

งามเมื่อยามแสงไฟส่อง
งามเมื่อมองเงาของเธอ
งามดังศิลป์ซึ้งเลิศเลอ
ใครได้เจอตลึงชม

ขาดเธอแล้วฉันคงไร้ค่า
หมดสิ้นศรัทธาภิรมย์
ไร้รักดังไร้ค่านิยม
ต้องตรอมตรมทุกนาที

ยามรุ่งรางแสงทองงามเด่น
ลมเย็นพลิ้วช่อมาลี
ทานตะวันและไม้งามดี
งามเหล่านี้พ่ายเธอ

ขาดเธอแล้วฉันคงสิ้นสุข
มีแต่ความทุกข์เสมอ
พร่ำวอนเหมือนคนละเมอ
ว่ารักเธอดังดวงใจ

งามเมื่อยามยิ้มเธอระรื่น
พาชุ่มชื่นรื่นฤทัย
ชีวิตสูงล้ำนี่กระไร
สุขใจดังอยู่วิมาน

ขาดเธอแล้วฉันคงไร้ค่า
หมดสิ้นศรัทธาร้าวราน
เมตตาฉันเถิดดวงมาลย์
ด้วยวิญญาณฉันรักเธอ

เมตตาฉันเถิดดวงมาลย์
ด้วยวิญญาณฉันรักเธอ