Kyriaki Ton Vaion

Σαν μια βροχή από στάχτεσ
Σε μια οπάλινη θάλασσα
Κύλησα στη ζωή σου
Κι έτσι όλα τα χάλασα
Έτσι απόμεινα εδώ
Ένασ πέτρινοσ γίγαντασ
Ένα ολέθριο τίποτα
Κεντημένο απ' τ' άστρα σου

Πόσο ακόμα θα υπάρχω
Στισ ρακένδυτεσ μνήμεσ σου
Πόσο ακόμα θα ψάχνω
Αιμορραγώντασ με στίχουσ
Την ανάσα απ' το γέλιο σου
Τουσ τριγμούσ απ' τα βήματα
Τησ αγάπησ το τρέμουλο
Στουσ σπασμούσ τησ φωνήσ σου

Τόσα χρόνια σπατάλησα
Να προσμένω τον ίσκιο σου
Ένα χέρι ζεστό
Ασ μου κλείσει τα μάτια
Ξεψυχάω ανήμποροσ
Μακριά απ' τα χάδια σου
Στη ζωή μου πια
Δύουνε πεθαμένα φεγγάρια

Κυριακή των βαϊων ανοιξιάτικο βράδυ
Σου στέλνω για τη γιορτή σου
Καρτ ποστάλ απ' τον άδη

Σου στέλνω για τη γιορτή σου
Καρτ ποστάλ απ' τον άδη
Κυριακή των βαϊων ανοιξιάτικο βράδυ