บักสมองน้อย

ปากบอกว่าฮักแต่หลอยอักคุยคนอื่น
ปานหมื่อดินปืน หัวใจเจ้าซ่างดำ
หวานปากหม้อตั๋วล่อกันหน่ำหน่ำ
สิตายนำคือคนฮักจริง

ติ้งลิงติ่งตาใสปิ่งลิ่งปานตาแมว
ซื่อซื่อแบ๋วแบ๋วอีหลีแล้วฮ้ายกว่าเสือ
บ่เอาหูโต่งไผเตือนว่าเป็นเหยื่อบ่เคยเซื่อคำเว้าไผ่

จนมาเห็นกับตาจนพาใจมาเจ็บ
ฉีกบ่มีหม่องเย็บหัวใจที่ให้เจ้า
เว้ากะเว้าบ่ได้จนมาพ้อจังจัง
เจ็บปานถืกตีนถั่งอุกอั่งปานผีบ้า

คิดว่าเขาสิฮำฮอน
อ้อนวอนด้วยหยดน้ำตาเขาฮอดบ่หัวซา
เง้าหน้าแม้แต่น้อย
ยามได๋มึงสิส่องซอด
เขาฮอดบ่แคร์จักหน่อย
ใช้สมองน้อยน้อย
คิดเบิ่งคักคักขายังฮักมึงบ่

คำว่าฮักมันเกิดจากคนสองคน
แต่ใจที่ทุกข์ทนมันเกิดจากคนสองใจ
เจ็บแล้วสิจื่อสิเซาซื่อบื้อเซางมงาย
เซาเป็นควายให้เขาจูง

จนมาเห็นกับตาจนพาใจมาเจ็บ
ฉีกบ่มีหม่องเย็บหัวใจที่ให้เจ้า
เว้ากะเว้าบ่ได้จนมาพ้อจังจัง
เจ็บปานถืกตีนถั่งอุกอั่งปานผีบ้า

คิดว่าเขาสิฮำฮอน
อ้อนวอนด้วยหยดน้ำตาเขาฮอดบ่หัวซา
เง้าหน้าแม้แต่น้อย
ยามได๋มึงสิส่องซอด
เขาฮอดบ่แคร์จักหน่อย
ใช้สมองน้อยน้อย
คิดเบิ่งคักคักขายังฮักมึงบ่

จนมาเห็นกับตาจนพาใจมาเจ็บ
ฉีกบ่มีหม่องเย็บโฮ้
เว้ากะเว้าบ่ได้จนมาพ้อจังจัง
เจ็บปานถืกตีนถั่งอุกอั่งปานผีบ้า

คิดว่าเขาสิฮำฮอน
อ้อนวอนด้วยหยดน้ำตาเขาฮอดบ่หัวซา
เง้าหน้าแม้แต่น้อย
ยามได๋มึงสิส่องซอด
เขาฮอดบ่แคร์จักหน่อย
ใช้สมองน้อยน้อย
คิดเบิ่งคักคักขายังฮักมึงบ่