Gramma Enos Arrostou

Φίλε μου αλέξη το 'λαβα το γράμμα σου
Και με ρωτάσ τι γίνομαι τι κάνω
Μάθε ο γιατρόσ πωσ είπε στη μητέρα μου
Ότι σε λίγεσ μέρεσ θα πεθάνω

Είναι καιρόσ όπου έπληξα διαβάζοντασ
Όλο τα ίδια που έχω εδώ βιβλία
Κι όλο εποθούσα κάτι νέο να μάθαινα
Που να μου φέρει λίγη ποικιλία

Κι ήρθεν εχθέσ το νέο έτσι απροσδόκητα
Σιγά ο γιατρόσ στο διάδρομο εμιλούσε
Και τ' άκουσα στην κάμαρα σκοτείνιαζε
Κι ο θόρυβοσ του δρόμου σταματούσε

Έκλαψα βέβαια κάτω απ' την κουβέρτα μου
Λυπήθηκα για σκέψου τόσο νέοσ
Μα στον εαυτό μου αμέσωσ υποσχέθηκα
Πωσ θα φανώ σαν πάντοτε γενναίοσ

Θυμάσαι που ταξίδια ονειρευόμουνα
Κι είχα ένα διαβήτη κι ένα χάρτη
Και πάντα για να φύγω ετοιμαζόμουνα
Κι όλο η μητέρα μου 'λεγε το μάρτη

Τώρα στο τζάμι ένα καράβι εσκάρωσα
Κι ένα του μαγκρ στιχάκι έχω σκαλίσει
Τι θλίψη στα ταξίδια κρύβεται άπειρη
Κι εγώ για ένα ταξίδι έχω κινήσει

Να πεισ σ' όλουσ τουσ φίλουσ χαιρετίσματα
Κι αν τύχει ν' απαντήσεισ την ελένη
Πωσ μ' ένα φορτηγό πεσ τησ μπαρκάρισα
Και τώρα πια να μη με περιμένει

Αλήθεια ο χάροσ ήθελα να 'ρχότανε
Σαν ένασ καπετάνιοσ να με πάρει
Χτυπώντασ τισ βαριέσ πέτσινεσ μπότεσ του
Κι ένα μακρύ τσιμπούκι να φουμάρει

Αλέξη νιώθω τώρα πωσ σε κούρασα
Μπορεί κιόλασ να σ' έκαμα να κλάψεισ
Δε θα 'βρεισ βέβαια λόγια για μια απάντηση
Μα δε θα λάβεισ κόπο να μου γράψεισ