Se Karterousa

Σε καρτερούσα μόνο εσύ μπορούσεσ να με φτάσεισ
Στησ φυλακήσ το παγωμένο μου κελί
Μονάχα εσύ μανούλα μου καλή
Σαν όπωσ μια φορά να μ’ αγκαλιάσεισ

Σε καρτερούσα δεν μπορεί σκεφτόμουν να μ’ αφήσεισ
Χριστού παραμονή χωρίσ φιλί
Ήρθεσ μανούλα τώρα το κελί
Με φωσ ελπίδασ έχει πλημμυρίσει

Σε καρτερούσα τώρα πια που με βρήκεσ θα μείνεισ
Έχουμε τόσα να σου πω και να μου πεισ
Διώξε μακριά τον εφιάλτη τησ σιωπήσ
Και δώσε μου τη θέρμη τησ γαλήνησ

Σε καρτερούσα κάτσε εδώ νανούρισέ με πάλι
Σαν κείνο τον αξέχαστο καιρό
Θυμάσαι που με κοίμιζεσ μωρό
Χαϊδεύοντάσ μου μάνα το κεφάλι

Σε καρτερούσα τάχα τίνοσ φύγανε τα χρόνια
Νανούρισέ με μάνα το ποθώ
Κοντά σου σαν παιδί να κοιμηθώ
Κι ασ γίναν οι ξανθέσ μου οι μπούκλεσ χιόνια

Σε καρτερούσα