I Fyles

Οι πόθοι μου τα βράδια
Τησ σκέψησ μου οι μακρινέσ φυλέσ
Στη νύχτα ζωγραφίζουν
Με μια σταγόνα δυο ανατολέσ
Στον χάρο δε μιλούν
Στα μάτια τον κοιτούν
Στον χάρο δε μιλούν
Τον γλυκοχαιρετούν

Τουσ πόθουσ στο σκοτάδι
Του πέλαγου μια μυστική φυλή
Τουσ ξενυχτάει το βράδυ
Τουσ τραγουδάει ωσ την ανατολή
Μα το πρωί σιωπούν
Οι πόθοι πριν χαθούν
Μα το πρωί σιωπούν
Και μ' αποχαιρετούν