คุณนายโรงแรม

จะจ้างสักพันฉันก็ไม่หันมามอง
ถึงเธอจะใส่ทองเส้นโตเท่าโซ่รถไฟ
จะขี่รถเก๋ง เรือบินหรือเดินดินไป
สวมสร้อยเพชรเม็ดโตเท่าไข่ ราคาแค่ไหนฉันก็ไม่มอง

จะจ้างสักพันฉันก็ไม่หันไปแล
เพราะเธอเคยฝากแผลให้ไว้จนใจกลัดหนอง
จะเป็นคุณหญิงคุณนายฉันก็ไม่มอง
ถึงอย่างไรเธอก็ยังต้องขึ้นชื่อว่าคนสองใจทุกวัน

ก่อนอยู่บ้านนาเขาเรียกเธอว่าอีกลอย
มาอยู่กรุงเทพมีผัวนายร้อย เปลี่ยนจากกลอยไปเป็นแรมจันทร์
แรมจันทร์แรมใจ ดีดีไปตัวใครตัวมัน
ซื่อเกินไปถึงไล่ไม่ทัน ช้ำช่างมันนึกว่าฝันเลยไป

จะจ้างสักพันฉันก็ไม่หันไปมอง
ถึงตัวจะหุ้มทองไม่มองให้โง่ทำไม
สักวันเถิดหนาน้ำตาจะนองหน้าใคร
เขาไม่แลแล้วคงจะได้ ขึ้นชื่อคุณนายประจำโรงแรม

ก่อนอยู่บ้านนาเขาเรียกเธอว่าอีกลอย
มาอยู่กรุงเทพมีผัวนายร้อย เปลี่ยนจากกลอยไปเป็นแรมจันทร์
แรมจันทร์แรมใจ ดีดีไปตัวใครตัวมัน
ซื่อเกินไปถึงไล่ไม่ทัน ช้ำช่างมันนึกว่าฝันเลยไป

จะจ้างสักพันฉันก็ไม่หันไปมอง
ถึงตัวจะหุ้มทองไม่มองให้โง่ทำไม
สักวันเถิดหนาน้ำตาจะนองหน้าใคร
เขาไม่แลแล้วคงจะได้ ขึ้นชื่อคุณนายประจำโรงแรม