Fao Ror Wantee Jao Ruang Lon Bon Tarn Dorkmai Eek Krang

เจ้าดอกขาวเจ้าไปอยู่ที่ไหนหนา
ยามเมื่อกลิ่นเจ้าโชยมา
อ้ายคอยใฝ่หาน้องนางคนงาม

เจ้าดอกเหนือเขาเคียงคู่กับลมหนาว
ผิวพรรณผ่องดั่งดวงดาว
ใจอ้ายอยากหื้อเจ้ากลับมา

ถ้าเราบังเอิญได้พบกันอีก
เพราะเธอคือหนึ่งในทุ่งดอกไม้
งดงามเกินใครเมื่อฉันได้มอง
ให้กาสะลองอยู่ให้นานเท่านาน

เจ้าดอกขาวเจ้าไปอยู่ที่ไหนหนา
ยามเมื่อกลิ่นเจ้าโชยมา
อ้ายคอยใฝ่หาน้องนางคนงาม

เจ้าดอกเหนือเขาเคียงคู่กับลมหนาว
ผิวพรรณผ่องดั่งดวงดาว
ใจอ้ายอยากหื้อเจ้ากลับมา

ถ้าเราบังเอิญได้พบกันอีก
เพราะเธอคือหนึ่งในทุ่งดอกไม้
งดงามเกินใครเมื่อฉันได้มอง
ให้กาสะลองอยู่ให้นานเท่านาน

ให้เราได้อยู่ตราบนิจนิรันดร์
ให้เธอเเละฉันอยู่ด้วยกันอย่างงี้
ให้กาลเวลาผ่านไปเเรมปี
ขอเธอคนดีอยู่ตรงนี้ให้นาน