Gloeien

Ik hoor het, we kunnen niet meer om onszelf heen
Het geruis van groeiend onkruid overstemt
Nu we zoeken in alle hoeken van de taal
Die wil vertellen maar ons zwijgzaam achterlaat
In het geluid van gloeien en zoemen, het krioelen van wat leeft in ons

Iemand haal ons hier vandaan, geef ons een blik, geef ons een stem
Iemand hier geef ons een gezicht
Iemand haal ons hier vandaan, uit het koud bad in het warm bed
Kijk je uit - blijf je er niet in

Ik hoor het, we kunnen niet meer om onszelf heen
Het geluid van druppels vallend overstemt
Ik blijf zoeken in alle wegen van ons brein
Dat wil begrijpen maar ongrijpbaar lijkt te zijn
In het constante gloeien en gonzen, het krioelen van wat leeft in ons

Iemand haal ons hier vandaan, geef ons een blik, geef ons een stem
Iemand hier geef ons een gezicht
Iemand haal ons hier vandaan, uit het koud bad in het warm bed
Kijk je uit - blijf je er niet in

In het gemis van evenwicht, tekenen van leven, kom en geef het een geluid
In een verhaal dat hapert, herhaal het, het vindt hopelijk een uitweg uit dit lijf

Ik hoor het, we kunnen niet meer om onszelf heen
Nu het ritselen van de bomen overstemt
Het sluipt stiekem in alle vezels van ons lijf
Dat wil herstellen maar gebroken achterblijft