น้ำตาคนชั่ว

เห็นขอบฟ้านภาสลัวเหมือนผู้หญิงคนชั่ว
หมองมัวด้วยหมอกราคี
เพราะความยากจน
ฉันจึงเป็นคนเช่นนี้
โอ้อกสาวร้าวฤดี
ช่างมีแต่คนเหยียดหยาม

ถึงชั่วร้ายไม่เคยแยแส
หาเลี้ยงลูกและแม่
ดูแลน้องอีกตั้งสาม
ส่งน้องเล่าเรียนด้วยเงินแลกเปลี่ยนความช้ำ
ต้องสู้ทนทุกข์ระกำ
ความช้ำซ่อนอยู่ภายใน

ฉันสร้างความดีไม่มีใครเห็น
ฉันชั่วด้วยความจำเป็น
จึงเปิดให้เห็นหัวใจ
ฉันต้องเสียตัวเกลือกกลั้วกับความชั่วร้าย
ฉันต้องนอนร้องไห้มีใครเขาเวทนา

เห็นขอบฟ้านภาแจ่มใส
ฉันยังเหมือนคนไข้
ต้องตายด้วยโรคน้ำตา
ฉันต้องเสียตัวเกลือกกลั้วกับความชั่วช้า
จะมีใครไหนเล่ามา
อาสารับเลี้ยงเล่าเอย