Parapatas

Περασαμε πολλα εμποδια ητανε ωρα να μαθω
Τα αδερφια μου κοιμουνται ησυχα οταν ξερουν πωσ γραφω
Αλλοι το βλεπουν απλο
Εγω το βλεπω σαν αθλο
Και οσουσ εχω στον ουρανο ειπα θα τελειωσω και θα ρθω
Μια φωνη που δεν με αφηνει να ηρεμισω και παλι
Σε μια στιγμη ολα τα παιζω και ασ τα χασω χαλαλι
Ειναι γραμμενο για τισ νυχτασ που γυρναγαμε χαλι
Γραμμενο για αυτη που δεν ειναι σαν καμια αλλη

Παραπατασ παλι παραπατασ βλεπεισ θωλα τα ματια που ζητασ
Παλι χαμμενοσ στον κοσμο γυρνασ
Πιτσιρικασ ησουν πιτσιρικασ

Αδεια μπουκαλια αλλη μια γαμημενη μερα χαλια
Ανοιγει το περιπτερο σε λιγο φερε και αλλα
Τι κανουνε τα ρεμαλια παλι το λενε καταντια
Καταγομαι απο δρομουσ που αφηνουνε σημαδια
Το φωσ του ηλιου οταν το βλεπω ανακατευομαι
Τα ματια σου με κανουν να σε εμπιστευομαι
Πωσ συνηθησαμε παντα να περιμενουμε
Και να λεμε πωσ τα καλυτερα ερχονται
Ξερω το εργο ωρεσ ωρεσ χανομαι και καταληγω μονοσ μου καπου στο κεντρο
Παλι πεφτω και οταν πεφτω ξερω πωσ θα σηκωθω παντα αυτο
Ο εαυτοσ μου ειναι το μονο που πιστευω
Αισθανομαστε κενοι οταν θα δω την αυγη
Σε νυχτεσ που ο υπνοσ δεν βρηκε διαδρομη
Ενα χαοσ πνιγμενο δεν παμε μασ οδηγει
Και αντε να δουμε που θα βγει

Παραπατασ παλι παραπατασ βλεπεισ θωλα τα ματια που ζητασ
Παλι χαμμενοσ στον κοσμο γυρνασ
Πιτσιρικασ ησουν πιτσιρικασ

Για οσο χρονο μενει θα το ζησω και θα φυγω
Θα αφησω κατι πισω που δεν θα κρατησει λιγο
Περπαταμε μαζι μεχρι να δουμε ηλιο
Χερι χερι το παμε και γυρω γυρω
Παλευω για να αφησω
Παλευω για να μην λυγισω
Παλευω στην γαμημενη σασ ζωη και εγω να ζησω
Θα σε κοιταω σαν παιδι να μην κανεισ βηματα πισω
Ουτε να αναριωτιεσε αν θα σ αγαπησω
Τα ματια μιλανε
Η ελπιδα θα πεθανει τελευταια και πριν απο αυτην αυτοι που δεν μασ πανε
Ταξιδευω και ονειρευομαι εκει που δεν πατανε
Και βλεπω ολουσ τουσ πλανητεσ να γυρνανε
Περασαν μερεσ σκωτεινεσ μα τωρα να με
Η χαρα ερχετε δεν την κυνηγαμε
Μεσα σε αχρωμουσ στοιχουσ το μαυρο σπαμε
Πιτσιρικασ που εγραψε τωρα πεταμε

Παραπατασ παλι παραπατασ βλεπεισ θωλα τα ματια που ζητασ
Παλι χαμμενοσ στον κοσμο γυρνασ
Πιτσιρικασ ησουν πιτσιρικασ

Ο κοσμοσ μου ειναι εδω
Ο δισκοσ μου ειμαι εγω
Δεν ξερω αν θα διαλεγα ουρανο ή ωκεανο
Μια λιμνη με ησυχια ή ενα πρασινο βουνο
Δεν αντεχω την μιζερια τουσ αλλο ουτε ενα λεπτο
Ερωτευτηκα τον κοσμο σαν να μην υπαρχει αυριο
Σε ενα ομορφο ταξιδι που κατεληξε ναυαγιο
Τον φιλο μου απο το παρκο εχω φυλαχτο σαν αγιο
Εγω για αυτον
Αυτοσ για εμενα