Kayıp

Ben, terk edilmiş yerinden geliyorum tarihin
Ellerim kesik demiştim
Tutmasanız nolur

Tutmasanız noluyor bakın
Nerdeyse yirmi birinci yüzyıl mağra duvarların da
Ve ben çığlık oluyorum birden
Uçuruma düşüyor, ölüyorum

Böyle bir ölüm tasarladığımı sanmıyorum hiç
Sınanmıştı kalbim
Dağ ile ırmak ile aşk ile
Halka benzerdi yüzüm
Bu ölüm niye

Hüseyin miydi adım
On sekizin de miydim henüz
Telaşlı kuşların çığlığına düşüyorum
Düşüyorum bulutların en soğuk yerinden
Hüseyin olup üşüyorum
Hüseyin olup ölüyorum

Ölürken düşünü görüyorum bir annenin
Asılan değilmişim on yedim de
Savaşa sürülen
Ölen, öldüren
İşkence gören, tutsak alınan
Oğul değilmişim onsekizim de kayıp
Çılgın taylar gibiymişim kırlarımız da
Gölgeler suya inince dönermişim evimize
Kucaklarmışım annemi
O gülerken, kır çiçeklerince

Irmak düşü görürmüs,
Dağlar arasında bir incecik su
Üşürmüş
Üşüyorum
Ölüler, ölüler hep böyle mi üşür

(Sahibi var bu çığlığın)
(Bu kayıp kimsesiz değil)
(Sahibi var bu çığlığın)
(Bu kayıp kimsesiz değil)

(Kimsesiz değil bu ölüm)
(Bitecek)
(Bitsin bu zulüm)

(Kimsesiz değil bu ölüm)
(Bitecek)
(Bitsin bu zulüm)

(Kimsesiz değil kardeşlik)
(Bu kan böyle yavaş yavaş)
(Kimsesiz değil kardeşlik)
(Bu kan böyle yavaş yavaş)

(Boğmadan aşkı halkları)
(Bitecek)
(Bitsin bu savaş)

(Boğmadan aşkı halkları)
(Bitecek)
(Bitsin bu savaş)

Durun, durun diyorum size
Durun ve kendinize bir şey söyleyin artık
Bu ülkede insan böyle mi ölür
Hep kayıp
Kaşla göz arasın da

Kaybedildim, kaybedildim diyorum
Sevginiz üstümden eksik olmasın
Kırk üç gündür ki kayıbım
Ağıtlarla aranıyorum
Sesler ve seslenişler var ardım sıra
Ama yalnızlar
Ve ne kadar çok olsa da
Her çığlık bir yalnızlıktır
Yankısı yine çığlıktır çünkü
Onların, onların çığlıklarıyla aranıyorum

Adım
Adım, adım kayıp
Ve sayın ki kurşuna dizdiler beni çırılçıplak
Korktular gözlerimden bagladılar belki
Boğdular sesimi ürküten o çığlık gibi
Astılar beni kuru bir ağacın dalına
Uçurumdan aşağıya

Böyle bir ölüm, böyle bir ölüm tasarladığımı sanmıyorum hiç
Durun ve kendinize bir şey söyleyin artık
Ne kuş ne mektup bu
Bir kurşun ne haberi verebilir
Kan ile çığlıktan başka
Vurdular işte
Vurdular diyorum duyulmayan bir çığlık ile beni

Durun, durun ve kendinize bir şey söyleyin artık
Aranızdan çekilip alındım
Ve kaybedildim diyorum
Ömrümü öderken size aşk çağımda
Kırküç gündür ki bir haber yoksa sizden
Sevginiz üstümden eksik olmasın ama
Cesedim olsun bulunsun diyorum
Cesedim olsun bulunsun diyorum
Cesedim olsun bulunsun
Cesedim olsun bulunsun

(Sahibi var bu çığlığın)
(Bu kayıp kimsesiz değil)
(Sahibi var bu çığlığın)
(Bu kayıp kimsesiz değil)

(Kimsesiz değil bu ölüm)
(Bitecek)
(Bitsin bu zulüm)

(Kimsesiz değil bu ölüm)
(Bitecek)
(Bitsin bu zulüm)

(Kimsesiz değil kardeşlik)
(Bu kan böyle yavaş yavaş)
(Kimsesiz değil kardeşlik)
(Bu kan böyle yavaş yavaş)

(Boğmadan aşkı halkları)
(Bitecek)
(Bitsin bu savaş)

(Boğmadan aşkı halkları)
(Bitecek)
(Bitsin bu savaş)