Płacz Upodlonych

Płacz upodlonych padł na kolana
A ziarno wiary już ledwo kwili
Wasze klęski w obrazach zapomnienia
Odrzućcie spowiedź ducha i ciała
Chodź, chodź, chodź

Wstąp do piekła
Stamtąd nie ma powrotu
Wstąp do piekła
Stamtąd nie ma powrotu
Wstąp do piekła
Stamtąd nie ma powrotu
Wstąp do piekła
Na zawsze zostań tam

Czarni rycerze nieżyjącego świata
Biorą udział w bezbożnych rytuałach
Dama śmierć niszczy ostatnie tchnienia
Zaszczycając nas swą magią
Chodź, chodź, chodź

Wstąp do piekła
Stamtąd nie ma powrotu
Wstąp do piekła
Stamtąd nie ma powrotu
Wstąp do piekła
Stamtąd nie ma powrotu
Wstąp do piekła
Na zawsze zostań tam

Wasze lęki obrazują chwile chciwości w snach
Kiedy o nie pytasz mnie
Rozkoszne słowa, zapamiętam je

A kiedy znów zaczniesz żyć, zaczniesz grać
Zaczniesz mieć wszystko to czego chcesz
Będziesz mógł zacząć żyć, zacząć grać
Zacząć mieć wszystko to, czego chcesz
Czego chcesz