Disdemona

Μέτρησε στίχουσ από τουσ μύθουσ
Μέτρα καμπάνεσ τα δειλινά
Τησ πόλησ χάιδεψε τουσ τοίχουσ
Και τα μπαλκόνια τησ τ' αδειανά

Έλα σαν έρωτασ κι άγγιξέ την
Άσε να γίνει ο νουσ πουλί
Κρασί πανάρχαιο πότισε την
Τη δυσδαιμόνα που σε καλεί

Έτσι δαρμένοσ από το κύμα
Σαν ένασ όμηροσ τραγικόσ
Σε μια κολόνα πιάσε το νήμα
Στησ σαλαμίνασ να βγεισ το φωσ