Текст песни

Όλη η φύση κοιμάται ναρκώνει το κρύο
Κι εγώ φεύγω λαλώντασ το στερνό μου αντίο
Και τη μάνα φιλώντασ την κοιτάζω να κλαίει
Μάνα μην κλαισ τησ λέω μάνα μην κλαισ και κλαίω

Κι όλο πάω και τρέχω και το δάκρυ τησ σβήνει
Για μια μόνο στιγμούλα και μιαν άλλη μανούλα
Τησ ελλάδασ μασ έχω που όλο κλαίει κι εκείνη

Στου βουνού τη ραχούλα σ' ανθοστόλιστα πλάγια
Τη γλυκιά μου μανούλα ψάχνω να βρω την άγια
Θ' ανεβαίνω ραχούλεσ χιονισμένεσ κορφέσ
Ώσπου να βρω ηρώων γη κι ηρώων μορφέσ