Dat Fischerleed

Strophe 1:
Hör to min dirn un wehn nich,
ic fahr morn weer to see,
ic mutt di morn verloten, un daid oc noch so weh.
Strophe 2:
Warum mutst mi verloten, warum lötst mi arlehn,
So veele blim da buten, so veel blim in dee see.
Strophe 3:
hör to min dirn un wehn nich, du mutt nich druric sin,
ehn seeman hört op's wotter so wird dat jümmers sin. So
gott will wa ic weer kömm heer her torüch noh di
dann will ic mit di olt weern, un jümmers bi di blim.
Strophe 4:
Doch shall ic in dee see blim, denn so will dee leev gott,
dann stell ehn licht in's fenster, dat shint tum himmel nobm. S
o konn ic di seen von boben,
un min hand üver di holn,
un ehnes gauen tages sünd wi dann bald weer tusam.