ลาสาวแม่กลอง

สิ้นแสงดาวดุเหว่าเร่าร้อง
จากสุมทุมลุ่มน้ำแม่กลอง
พี่จำจากน้องคนงาม
แว่วหวูดรถไฟ
พี่แสนอาลัยสมุทรสงคราม
คงละเมอเพ้อพร่ำ
คิดถึงคนงามที่อยู่แม่กลอง

ราชการทหารเรียกใช้
ลูกน้ำเค็มเข้าทัพเรือไทย
ฝึกเตรียมเอาไว้ทุกกอง
พี่ต้องขอลาจากแล้วแก้วตาลาถิ่นแม่กลอง
คงหวนมาหาน้อง
คนสวยแม่กลองคอยพี่กลับมา

เมื่อสงกรานต์งานวัดบ้านแหลม
เคยเที่ยวชมกับโฉมแฉล้ม
เมื่อคืนข้างแรมเมษา
สรงน้ำร่วมน้อง
ปิดทองพระปฎิมา
อธิษฐานรักอยู่คู่ฟ้าหวังเกิดมาร่วมใจ

ป้อมพระจุลไกลบ้านห่างน้อง
เมื่อฝนมาฟากฟ้าคะนอง
ได้ยินถึงน้องหรือไม่
พี่ส่งสัญญาฝากฟ้าครวญมาจากห้วงหัวใจ
คือเสียงครวญหวนไห้
ทหารเรือไทยยังห่วงแม่กลอง