ลูกสาวผู้การ

เกิดมาจน
ทุกข์เหลือทนหนอพลตํารวจ
เรื่องศักดิ์ศรีไม่มีโอ้อวด
พลตํารวจผู้น้อยด้อยขั้น

กลุ้มใจนัก
ผมหลงรักลูกสาวนายพัน
เธอเดินผ่านป้อมยามทุกวัน
เก็บไปฝันถึงจนงมงาย

แปลกจริงเออ
ผมรักเธอแล้วไม่กล้าบอก
พ่อเธอรู้กลัวโดนไล่ออก
กลัวโดนออกเอาเสียง่ายง่าย

ได้แต่ผวา
เรามีค่าแค่เพียงเม็ดทราย
บังอาจรักลูกสาวเจ้านาย
โชคจะร้ายแล้วสิหนอเรา

อยู่ป้อมยาม
ได้แต่มองจ้องเธอทุกครา
เมื่อไหร่หนอเธอจะผ่านมา
ได้เห็นหน้าพอให้คลายเหงา

นั่งฝันจนเพ้อ
โถนี่เธอจะรู้หรือเปล่า
พลตํารวจผู้น้อยอย่างเรา
หลงรักเจ้าลูกสาวผู้การ

โปรดเมตตา
ผมเถิดหนาท่านผู้กํากับ
เฝ้าครุ่นคิดจนนอนไม่หลับ
นอนไม่หลับเพราะความฟุ้งซ่าน

ไม่กล้าเผย
ขอเป็นเขยของท่านผู้การ
เงินเดือนน้อยด้อยทั้งการงาน
ไม่อาจหาญไปปองดอกฟ้า

โปรดเมตตา
ผมเถิดหนาท่านผู้กํากับ
เฝ้าครุ่นคิดจนนอนไม่หลับ
นอนไม่หลับเพราะความฟุ้งซ่าน

ไม่กล้าเผย
ขอเป็นเขยของท่านผู้การ
เงินเดือนน้อยด้อยทั้งการงาน
ไม่อาจหาญไปปองดอกฟ้า